- xəyalat
- is. <ər. «xəyalət» söz. cəmi>1. Əsli olmadığı halda gözə görünən mövhum surət; həqiqətdə deyil, yalnız xəyalda, fikirdə, təsəvvürdə olan şeylər; xülya, kabus. <Cəlil Məmmədquluzadə> xəyalata uyan idealların gözəlliyi ilə yaşayıb, varlığa tül pərdələr dalından baxan yazıçılardan deyildi. M. İ..2. Fikir, düşüncə; fikirdə, xəyalda olan, arzu edilən şeylər. Yüz sənə bundan əqdəm ata və babalarımızın . . arzu və təmənnalarını, fikir və xəyalatını <Vaqif> yazıb. . F. K.. Əhməd xəyalata o qədər inanmışdı ki, qazanacağı 500 manatın cınqıltısını cibində eşidir və xəyalatı canlandırırdı. B. T.. Xəyalat eləmək – çox fikir eləmək, çox düşünmək, fikirləşmək, fikrində götür-qoy eləmək. <Xırda xanım:> . . Bol xəyalat eyləmişəm. Bir neçə vaxt işi düzəldib toy fikrinə düşmüşəm. . N. V.. Xəyalat götürmək – dərin düşüncələrə qərq olmaq, fikir-xəyal götürmək. İnsanı xəyalat götürəndə hər cür nataraş fikirlər adamdan əl götürmür. C. M.. Bir neçə vaxt gözümə yuxu getmədi, xəyalat məni götürdü. Ə. H.. Həmzəbəyi xəyalat götürdü. Ç..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.